Arme Hond,

Terwijl ik druk bezig ben met het bewerken van mijn LinkedIn profiel ligt hij beneden op mij te wachten. Te wachten tot we eindelijk eens gaan lopen. Maar ik heb het druk! Eigenlijk te druk om een half uur te wandelen door ons mooie Monnickendam.

Ik moet namelijk solliciteren.

Het bedrijf waar ik momenteel werk, gaat reorganiseren. Dankzij teruglopende inkomsten wordt er 1 vestiging gesloten en 1 vestiging wordt flink ingekrompen. De laatste vestiging wordt dan wel uitgebreid maar dat is zo ver weg dat het reizen langer duurt dan een werkdag. Zoeken naar een andere woning zou natuurlijk kunnen. Via funda is veel te vinden. Maar ja, wensen hè….

• Er moet voor het hondje veel boom en gras in de buurt zijn
• Voor de poezen moet er een tuin bij zitten
• voor mij moet er een winkelcentrum, oud stadscentrum en een bushalte in de buurt zijn
• Voor de echtgenoot moet er een uitvalsweg of een treinstation in de buurt zijn.
• Het kind moet op zichzelf gaan wonen en zijn salaris is al na een week op. Ik houd mijn hart vast als hij er een maand mee moet gaan doen!
• en last but not least het moet baci-proof zijn!!!!



Voor die eerste zaken is nog wel iets te vinden maar een buurt die Baci-proof is, is een heel ander iets!
Het houdt in dat er kinderen in de buurt moeten zijn die hem regelmatig aaien (nu 3 basisscholen in de achtertuin); Geen vreemde honden die loslopen; geen tot weinig autoverkeer in de buurt omdat ik nog altijd bang ben dat hij niets hoort aankomen. En er moeten buren zijn die het niet erg vinden dat zij een wit hoopje op hun bed vinden als hun raam open staat.

Ik heb wel iets gevonden maar dat staat in Monnickendam. Dus daar schieten we niets mee op. Bovendien ligt het ook ietsje boven budget.
Waar moet je in hemelsnaam gaan wonen om op een mooie, betaalbare locatie te zitten die aan alle bovenstaande eisen voldoet en ligt tussen Amsterdam en Grave?

Solliciteren dan maar.

Maar nu eerst de hond……